تعیین طول مناسب کابل های ارتباطی مورد نیاز برای تنظیمات شبکه شامل چندین مرحله و ملاحظات است:
طرح بندی شبکه خود را ترسیم کنید: طرحی دقیق از زیرساخت شبکه خود، شامل همه دستگاه ها، اتصالات و روابط فضایی آنها ایجاد کنید. با در نظر گرفتن عواملی مانند ابعاد اتاق، معماری ساختمان و موانع فیزیکی، از نرم افزارهای تخصصی یا ابزارهای نموداری برای نمایش دقیق چیدمان استفاده کنید. با ترسیم دقیق شبکه خود، می توانید تنگناهای احتمالی را شناسایی کنید، برای مسیرهای کابلی کارآمد برنامه ریزی کنید و از قرارگیری بهینه تجهیزات شبکه برای حداکثر کارایی اطمینان حاصل کنید.
اندازهگیری فاصلهها: از تکنیکهای اندازهگیری دقیق، مانند فاصلهسنجهای لیزری یا ابزارهای نقشهبرداری دیجیتال، برای اندازهگیری دقیق فواصل بین نقاط پایانی شبکه استفاده کنید. هر گونه موانع، تغییرات ارتفاع، یا مسیرهای غیرخطی که کابل ها ممکن است نیاز به عبور از آنها داشته باشند را در نظر بگیرید. در هنگام تعیین طول کابل، امکان گسترش یا جابجایی آینده را در نظر بگیرید که امکان مقیاس پذیری و انعطاف پذیری در طراحی شبکه شما را فراهم می کند.
اضافه کردن طول اضافی برای انعطافپذیری: هنگام محاسبه طول کابل، حاشیه خطای سخاوتمندانهای را برای مقابله با چالشهای پیشبینی نشده در حین نصب در نظر بگیرید. عواملی مانند کاهش فشار کابل، نقاط پایانی، و الزامات مدیریت کابل ممکن است نیاز به سستی بیشتر در مسیر کابل داشته باشند. با رعایت احتیاط و گنجاندن طول اضافی در محاسبات خود، خطر کوتاهی را کاهش می دهید و نیاز به کار مجدد یا افزایش هزینه را به حداقل می رسانید.
مسیریابی کابل را در نظر بگیرید: گزینه های مسیریابی مختلف را برای بهینه سازی مسیرهای کابل و به حداقل رساندن منابع احتمالی تداخل یا آسیب ارزیابی کنید. برای سازماندهی و محافظت از کابلها از سینیهای کابل، مجراها یا مسیرهای مسابقه استفاده کنید و مطمئن شوید که آنها به دور از خطرات الکتریکی، منابع گرما یا لبههای تیز ایمن هستند. از تکنیکهای مدیریت کابل مانند اتصال کابل، تسمههای Velcro یا گیرههای کابل برای نگهداری منظم و منظم نصبها، تسهیل عیبیابی و مراحل تعمیر و نگهداری آسانتر استفاده کنید.
فاکتور در استانداردهای کابل: با استانداردهای صنعتی و مشخصات حاکم بر کابل های ارتباطی مانند استانداردهای TIA/EIA و ISO/IEC برای سیستم های کابل کشی ساخت یافته آشنا شوید. با در نظر گرفتن فاکتورهایی مانند دسته کابل، رتبه بندی عملکرد و ملاحظات محیطی، کابل هایی را انتخاب کنید که با استانداردهای مناسب برای برنامه شما مطابقت داشته باشند. رعایت استانداردهای شناخته شده، قابلیت همکاری، قابلیت اطمینان و سازگاری با زیرساخت های موجود و ارتقاءهای آینده را تضمین می کند.
حساب برای تخریب سیگنال: با اجرای بهترین شیوه ها برای حفظ یکپارچگی سیگنال، تخریب سیگنال در طول کابل های طولانی را کاهش دهید. برای به حداقل رساندن تداخل سیگنال و تداخل الکترومغناطیسی، کابلهای باکیفیت با ویژگیهای میرایی کم و محافظ برتر را انتخاب کنید. از تکرارکنندههای سیگنال، تقویتکنندههای سیگنال یا تقویتکنندههای فیبر نوری بهطور استراتژیک در طول کابل طولانیتر استفاده کنید تا میرایی را جبران کرده و قدرت سیگنال را در محدودههای قابل قبول حفظ کنید.
برنامه ریزی برای توسعه آینده: با طراحی برای مقیاس پذیری و سازگاری از همان ابتدا، نیازهای در حال تحول شبکه خود را پیش بینی کنید. اجزای مدولار، راهحلهای کابلکشی انعطافپذیر، و پورتهای توسعه یا پانلها را برای تطبیق رشد و پیشرفتهای تکنولوژیکی در آینده ترکیب کنید. یک رویکرد مرحلهای برای استقرار زیرساختها اتخاذ کنید، که امکان ارتقاء تدریجی و ادغام یکپارچه تجهیزات یا خدمات جدید را بدون ایجاد اختلال در عملیات موجود یا نیاز به مقاومسازی گسترده فراهم میکند.

حداقل قدرت شکست هادی مرکزی: 65.3kgf/33.5kgf
اتصال هادی مرکزی به دی الکتریک ≥2.3 کیلوگرم
حداقل قدرت شکست مسنجر: 77.1 کیلوگرم
انقباض طولی ژاکت ≤5%
دمای کارکرد (PVC): -40°C~80°C
دمای کارکرد (PE): -55°C~85°C