انواع کابل های ارتباطی مختلف در دسترس مصرف کننده است. اینها شامل کابل کواکسیال، جفت تابیده و فیبر نوری است. دانستن ویژگی های هر نوع بسیار مهم است تا بتوانید تعیین کنید که کدام یک برای نیازهای شما بهتر عمل می کند.
کابل کواکسیال برای طیف وسیعی از کاربردها از جمله تلویزیون، صدای دیجیتال و شبکه های کامپیوتری استفاده می شود. همچنین به عنوان یک خط انتقال رادیویی استفاده می شود. این کابل به گونه ای طراحی شده است که می تواند در نزدیکی اجسام فلزی مانند ساختمان ها بدون افت برق یا سیگنال نصب شود.
کابل فیبر نوری یک انتخاب عالی برای فواصل طولانی و انتقال اطلاعات با سرعت بالا است. با این حال، نصب این نوع کابل دشوارتر از جفت کواکسیال یا پیچ خورده است. به همین دلیل، معمولاً در یک ابزار موجود نصب می شود.
کابل جفت پیچ خورده نوعی سیم کشی است که قدمت آن به روزهای اولیه رادیو برمی گردد. دو سیم این کابل عایق و موازی هستند. سپس با یک سپر فلزی پیچیده می شوند. این نوع کابل ها معمولا در شبکه های خانگی و اداری استفاده می شوند. کابل های اترنت به یک روتر متصل می شوند که به نوبه خود سیگنال های شبکه را به دستگاه های دیگر منتقل می کند. برخی از شبکه ها تنها از یک نوع کابل استفاده می کنند، در حالی که شبکه های دیگر انواع مختلفی از کابل دارند.
کابل جفت پیچ خورده می تواند محافظ یا بدون محافظ باشد. کابل های محافظ محبوب تر هستند و محافظت بیشتری در برابر تداخل خارجی ارائه می دهند. نسخه های بدون محافظ قیمت کمتری دارند. کابل فیبر نوری در برابر اثرات نور و تداخل الکتریکی مصون است، که آن را به گزینه ای عالی برای محیط هایی با سطوح بالای تداخل الکترومغناطیسی تبدیل می کند. کابل نوری نیز نسبت به سایر انواع کابل شبکه انعطاف پذیرتر است.
