محافظ در کابل کواکسیال به عنوان مانع اصلی در برابر تداخل الکترومغناطیسی (EMI) و تداخل فرکانس رادیویی (RFI) عمل می کند. نوع و ساختار محافظ به طور قابل توجهی بر مقاومت کابل در برابر این تداخلات تأثیر می گذارد. محافظ بند ، که اغلب از سیمهای مس با بافته یا آلومینیومی ساخته شده است ، در برابر EMI با فرکانس پایین ، که معمولاً در سیستم های صنعتی و قدرت یافت می شود ، محافظت می کند. از طرف دیگر ، محافظ فویل ، ساخته شده از آلومینیوم نازک یا فویل مس ، در برابر RFI با فرکانس بالاتر ، که در محیط هایی با امواج رادیویی یا سایر زمینه های الکترومغناطیسی با فرکانس بالا شیوع دارد ، مؤثرتر است. برخی از کابل ها ترکیبی از هر دو محافظ نوار و فویل را شامل می شوند ، که محافظت برتر در طیف گسترده ای از فرکانس ها را ارائه می دهد و آنها را برای برنامه های با کارایی بالا بسیار مؤثر می کند. انتخاب مواد محافظ و ساخت و ساز آن نقش مهمی در به حداقل رساندن پتانسیل تخریب سیگنال به دلیل تداخل خارجی دارد.
پوشش محافظ در تعیین چگونگی موثر یک کابل کواکسیال در برابر تداخل بسیار مهم است. یک کابل 100 ٪ محافظ بهترین محافظت را ارائه می دهد ، اطمینان حاصل می کند که سیگنال حتی در محیط هایی با سطح بالایی از EMI و RFI خارجی تمیز می ماند. محافظ جزئی ، مانند پوشش 60 ٪ یا 80 ٪ ، هنوز هم می تواند محافظت کند اما در محیط های بسیار مستعد مداخله مؤثر است. با کاهش سطح محافظ ، کابل در برابر نویز الکترومغناطیسی خارجی آسیب پذیرتر می شود ، که می تواند سیگنال را تخریب کند. پوشش محافظ بالاتر به نسبت سیگنال به نویز بهتر (SNR) کمک می کند و امکان انتقال واضح تر و قابل اطمینان تر را فراهم می آورد. کیفیت مواد مورد استفاده در محافظ - مانند مس ، آلومینیوم یا مس مخروطی - بر عملکرد آن در محافظت در برابر منابع سر و صدای خارجی تأثیر می گذارد.
عایق اطراف هادی مرکزی و سپر بیرونی یک کابل کواکسیال در خدمت اهداف مختلفی است ، از جمله جلوگیری از آسیب جسمی و حفظ یکپارچگی سیگنال. مواد عایق مانند PVC (پلی وینیل کلرید) ، PE (پلی اتیلن) یا تفلون محافظت مهمی در برابر عوامل محیطی از جمله رطوبت و نوسانات دما می کنند. علاوه بر جلوگیری از نشت سیگنال ، عایق همچنین به جلوگیری از سر و صدای خارجی از اتصال به کابل کمک می کند. مواد عایق با کیفیت بالاتر ، به ویژه آنهایی که برای ویژگی های کم از دست داده طراحی شده اند ، می توانند کاهش می توانند میرایی سیگنال را کاهش دهند ، که این یک سیگنال واضح تر را در مسافت های طولانی تر تضمین می کند. به عنوان مثال ، برای محیط هایی با شرایط شدید ، عایق تفلون عملکرد برتر را در محیط های درجه حرارت بالا فراهم می کند ، و اطمینان می دهد که با وجود شرایط خارجی ، کیفیت سیگنال پایدار است.
ماده دی الکتریک در یک کابل کواکسیال ، که بین هادی مرکزی و محافظ قرار دارد ، نقش مهمی در توانایی کابل در مدیریت سیگنال های با فرکانس بالا دارد. مواد دی الکتریک با از دست دادن کم مانند پلی اتیلن فوم یا سازه های عایق هوا برای به حداقل رساندن میرایی سیگنال در مسافت های طولانی استفاده می شود. این مواد با کاهش میزان انرژی از دست رفته به دلیل مقاومت ، به حفظ یکپارچگی سیگنال کمک می کنند ، بنابراین از انتقال واضح تر داده ها اطمینان حاصل می کنند. لایه دی الکتریک همچنین تأثیر قابل توجهی در خازن و امپدانس کابل دارد که به نوبه خود بر عملکرد کلی کابل تأثیر می گذارد. انتخاب صحیح مواد دی الکتریک می تواند عملکرد کابل را در برنامه های با فرکانس بالا بهبود بخشد ، جایی که از بین رفتن سیگنال و تداخل نگرانی های اساسی است .
