کابل کواکسیال به کابلی با دو هادی متحدالمرکز اشاره دارد و هادی و لایه محافظ یک محور دارند. رایج ترین کابل کواکسیال از یک هادی سیم مسی تشکیل شده است که توسط یک ماده عایق از هم جدا شده است، در قسمت بیرونی لایه داخلی مواد عایق لایه دیگری از هادی حلقه و عایق آن قرار دارد و سپس کل کابل توسط یک غلاف PVC یا عایق پیچیده می شود. مواد تفلون. با قابلیت ضد تداخل خوب، انتقال داده های پایدار و قیمت پایین مشخص می شود و همچنین به طور گسترده استفاده می شود، مانند خطوط دوربین مدار بسته. کابل نازک کواکسیال معمولاً در بازار چند یوان در هر متر قیمت دارد که خیلی گران نیست. کابل کواکسیال برای اتصال به سر BNC استفاده می شود. کابل های کواکسیال که در بازار به فروش می رسد عموماً محصولات تمام شده ای هستند که به سر BNC متصل شده اند و می توانید مستقیماً از آنها استفاده کنید.
با این حال، با توجه به تجزیه و تحلیل ویژگی های خود کابل کواکسیال، تضعیف سیگنال در هنگام انتقال آن در کابل کواکسیال به فاصله انتقال و فرکانس خود سیگنال مربوط می شود. به طور کلی، هر چه فرکانس سیگنال بیشتر باشد، تضعیف بیشتر است. پهنای باند سیگنال ویدئویی بسیار زیاد است و به 6 مگاهرتز می رسد و قسمت رنگی تصویر در فرکانس بالا مدوله می شود. به این ترتیب، هنگامی که سیگنال ویدئویی در کابل کواکسیال منتقل می شود، نه تنها دامنه کلی سیگنال کاهش می یابد، بلکه تضعیف هر یک از اجزای فرکانس نیز بسیار متفاوت است. ، به خصوص قسمت رنگی بیشتر از همه ضعیف می شود. بنابراین، کابل کواکسیال فقط برای انتقال سیگنال های تصویر در فاصله کوتاه مناسب است. هنگامی که فاصله انتقال به حدود 200 متر می رسد، کیفیت تصویر به طور قابل توجهی کاهش می یابد، به خصوص رنگ تیره می شود و احساس اعوجاج ایجاد می شود.
در عمل مهندسی، به منظور افزایش فاصله انتقال، از تقویت کننده کواکسیال استفاده می شود. تقویت‌کننده کواکسیال می‌تواند سیگنال ویدئویی را تا حد معینی تقویت کند و همچنین می‌تواند اجزای فرکانس مختلف را در اندازه‌های مختلف از طریق تنظیم یکسان سازی جبران کند، به طوری که اعوجاج سیگنال خروجی ویدئو توسط انتهای گیرنده را به حداقل برساند. با این حال، تقویت کننده های کواکسیال را نمی توان به طور نامحدود آبشاری کرد. به طور کلی، در یک سیستم نقطه به نقطه، حداکثر 2 تا 3 تقویت کننده کواکسیال را می توان آبشاری کرد. در غیر این صورت، کیفیت انتقال ویدئو را نمی توان تضمین کرد و تنظیم آن دشوار است. بنابراین، هنگام استفاده از کابل کواکسیال در سیستم مانیتورینگ، به منظور اطمینان از کیفیت تصویر بهتر، فاصله انتقال به طور کلی به حدود چهار یا پانصد متر محدود می شود.
علاوه بر این، برخی از معایب در انتقال سیگنال تصویر توسط کابل کواکسیال در سیستم مانیتورینگ وجود دارد:
1) خود کابل کواکسیال تا حد زیادی تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار می گیرد و کیفیت تصویر تا حدی تحت تأثیر قرار می گیرد.
2) کابل کواکسیال ضخیم است و سیم کشی در برنامه های نظارت فشرده مناسب نیست.
3) کابل های کواکسیال به طور کلی فقط می توانند سیگنال های ویدئویی را انتقال دهند. اگر سیستم نیاز به انتقال همزمان داده های کنترلی، صدا و سایر سیگنال ها داشته باشد، سیم کشی اضافی مورد نیاز است.
4) کابل کواکسیال توانایی ضد تداخل محدودی دارد و نمی تواند در محیط تداخل قوی استفاده شود.
5) آمپلی فایر کواکسیال نیز این عیب را دارد که تنظیم آن دشوار است.3
